به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

اختلاف آمریکا و چین 100 آینده باقی می‌ماند/ پکن بدنبال جذب سرمایه خارجی است

تاریخ انتشار: ۱۰ دی ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۷۲۶۳۵۴

اختلافات میان چین و آمریکا در حوزه‌های گوناگون بدون تردید تا ۱۰۰ سال آینده نیز همچنان باقی خواهند ماند. با این حال، ما به عنوان ساکنان یک جهان مشترک، باید و می‌توانیم به یکدیگر گوش فرا دهیم، اختلاف دیدگاه‌های خود را در ادراک و فهم جهان کاهش دهیم، و راهی را جهت تحقق احترام متقابل، همزیستی مسالمت آمیز، و همکاری‌های برد-برد بیابیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

گروه بین‌الملل خبرگزاری دانشجو_ پایگاه خبری-تحلیلی "نشنال اینترست" در گزارشی با توجه به تحولات مهم اخیر کشور چین نظیر برگزاری بیستمین کنگره حزب کمونبیست این کشور، سعی کرده به این سوال اساسی پاسخ دهد که اساسا چین جهان را چگونه می‌بیند؟ آیا پکن آنگونه که جهان غرب ادعا می‌کند، نگاهی سیاه و غیرشفاف را به جهان دارد یا خیر واقعیت‌های دیگری نیز وجود دارند که به صورت عامدانه از چشم افکار عمومی جهان مخفی می‌مانند؟

پایگاه خبری-تحلیلی نشنال اینترست در گزارش خود می‌نویسد: «بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست چین در ماه اکتبر سال جاری میلادی برگزار شد. حزب کمونیست چین و روند توسعه این کشور از زمان برگزاری کنگره مذکور، عملا قدم به راه و مسیر تازه‌ای گذاشته است. طرز تفکر اعضای حزب کمونیست چین همانگونه که در جریان برگزاری کنگره بیستم این حزب اعلام شد، نه تنها راه و مسیر چین را مشخص می‌کند بلکه تاثیری ملموس را نیز بر آینده جهان خواهد داشت.

توجه داشته باشیم که جهان بینی‌های مردم در کشور‌های اقضی نقاط جهان است که نوعِ تعامل آن‌ها با جهان خارج را مشخص می‌سازد. از این رو، قاعده‌ای مشابه نیز در مورد کشور‌ها و احزاب سیاسی برقرار است. در جریان کنگره اخیر حزب کمونیست چین این نکته مورد تاکید قرار گرفته که چین به اهداف سیاسی خارجی خود در چهارچوب حمایت از صلح جهانی و ترویج توسعه مشترک متعهد است و تمام تلاش خود را می‌کند تا جامعه‌ای را با آینده‌ای مشترک برای بشریت بسازد. یکچنین موضع گیری رسمی و شفافی از سوی حزب کمونیست چین، تا حد زیادی راه و روش و شیوه‌ای که چین بنا دارد با جهان بیرونی تعامل داشته باشد را هم مشخص می‌کند.

نگاه به جهان به مثابه یک جامعه با آینده و سرنوشت مشترک، به صورت طبیعی به مسیر اصلاح، توسعه روابط و همکاری‌های برد-برد ختم می‌شود. در دهه گذشته، چین 21 منطقه آزاد تجاری را افتتاح و ایجاد کرده و تعداد توافقات آزاد تجاری امضا شده از سوی خود را از عدد 10 به 19 افزایش داده است. در عین حال چینی‌ها موانع پیش روی سرمایه‌گذاران خارجی جهت حضور در چین را نیز تا حد زیادی کاهش داده اند.

در این راستا، بازار‌های چین رونق و توسعه قابل توجهی را پیدا کرده اند. بر اساس آنچه بانک جهانی اعلام کرده، چین در رتبه 31 جهان در زمینه رفع موانع و محدودیت‌های حاکم بر مراودات و فعالیت‌های تجاری-اقتصادی قرار دارد. چین در دهه گذشته، 65 رتبه جایگاه خود را در رده بندی مذکور ارتقا بخشیده است. با در نظر گرفتن این قبیل آمارها، افکار عمومی باید در طرح ایده‌هایی نظری اینکه چین در رقابت با آمریکا شکست خورده و یا جریان اصلاحات و گفتمان اقتصادیِ این کشور تضعیف شده، بازنگری کنند.

نگاه به جهان به مثابه جامعه‌ای با آینده مشترک، به صورت طبیعی راه را برای توسعه مسالمت آمیز هموار می‌سازد. توسعه چین به معنای ظهور و بروز یک نیروی قوی‌تر برای صلح و نَه یک قدرت رو به رشد که می‌خواهد وضعیت موجود را نابود کند، بایستی تلقی شود. توجه داشته باشیم که تنش‌های مطرح در مورد مساله تایوان و به چالش کشیدنِ سیاست "چین واحد"، توسط کشور چین ایجاد نشده اند بلکه جدایی‌طلبانِ تایوانی و قدرت‌های خارجی نظیر آمریکا در این رابطه کنشگران اصلی هستند.

در مورد مسائل مرتبط با دریای چین شرقی نیز این ژاپن بوده که در ابتدا تلاش داشته تا برخی جزایر مورد مناقشه در این منطقه را به نفع خود ملی اعلام کند. مساله‌ای که نمودی عینی از اراده ژاپن جهت تغییر وضع موجود است. در مورد دریای چین جنوبی نیز کشور‌های منطقه در حال رایزنی در مورد منشور رفتاری هستند که به قوانین معنادار و موثر برای منطقه ختم شود. در مورد اختلافات مرزی در منطقه نظیر اختلاف چین و هند نیز هم چین و هم هند، اراده‌ای جدی جهت حل مناقشات و برقراری صلح و ثبات در مرز‌های مشترک دارند.

در این میان چین نگرانی‌های جدی را در مورد مساله اوکراین دارد. اگرچه آنچه در قالب جنگ اوکراین می‌گذرد تا حد زیادی غم انگیز است با این حال درس‌های مهمی را نیز آشکار می‌کند: جنگ‌ها و منازعات هیچ برنده‌ای ندارند، هیچ راه حل ساده‌ای برای یک موضوع پیچیده وجود ندارد، و از تقابل میان کشور‌های مهم و بزرگ تا جای ممکن بایستی حذر و جلوگیری کرد. اصلی‌ترین و فوری‌ترین وظیفه و اقدام در شرایط کنونی، تشویق گفتگو‌ها و مذاکرات صلح میان روسیه و اوکراین و همچنین گفتگو میان آمریکا، اتحادیه اروپا، ناتو، و روسیه است.

در بلند مدت، مردم و دولت‌ها باید بفهمند که قرار دادن و تعریف امنیت خودشان بر پایه ایجاد ناامنی برای دیگر کشورها، به هیچ عنوان راهگشا و توام با نتیجه نیست. ضروری است که یک چهارچوب امنیتی اروپاییِ متوازن، موثر و بادوام ایجاد گردد. البته که هیچ انتخابی هم جز این مساله وجود ندارد.

بشر در جریان قرن بیستم لحظات حساس و سختی را پشت سر گذاشته است. اکنون ما در حال تجربه نخستین لحظات سخت و حساسِ قرن بیست و یکم هستیم. پاندمی ویروس کرونا پس از سه سال هنوز به نقطه پایانی خود نرسیده است. بحران‌های اقتصادی، مالی و انرژی یکی پس از دیگری ظاهر می‌شوند. چشم انداز رکود اقتصادی کاملا جدی است و به نظر می‌رسد درگیری‌ها و مشکلات بیشتری نیز در راه هستند.

در یکچنین شرایط حساسی، باید از خود پرسید که آیا جهان شهامت این را دارد که مسیری جدید را در پیش گیرد یا خیر همچنان به دنبال در پیش گرفتن رویه‌ها و مسیر‌های شکست خورده گذشته خواهد بود؟ البته که پاسخ این مساله وابسته به مردم تمامی کشور‌های جهان از جمله مردم آمریکا است.

اگر مردم بخواهند به جهان به مثابه عرصه‌ای از نبرد میان دموکراسی و به اصطلاح اقتدارگرایی بنگرند، به احتمال فراوان جهان را جایی که در آن انشقاق و شکاف، و رقابت و منازعه موج می‌زند خواهند دید. با این حال اگر آن‌ها جهان را به مثابه یک جامعه با آینده‌ای مشترک ببینند، تردیدی نیست که نتایجی نظیر رونق و رشد اقتصادی، همکاری، و رویکرد‌های برد-برد ظاهر خواهند شد.

همانطور که شی جین پینگ در جلسه با جو بایدن در ماه گذشته در شهر بالی اندونزی تاکید کرد، جهان برای چین و آمریکا به اندازه کافی بزرگ است و آن‌ها می‌توانند خود را توسعه بخشند و در عین حال با یکدیگر نیز رشد پیدا کنند. روابط چین و آمریکا نباید مبتنی بر بازی با حاصل جمع صفر باشد.

بازی که در قالب آن، رشد و پیشرفت یک کشور به بهای شکست و عقب ماندگی دیگری تحقق پیدا می‌کند. چین و ایالات متحده آمریکا اکنون منافع مشترک بیشتری را با یکدیگر دارند. درست در همین چهارچوب است که ایده جامعه‌ای با آینده مشترک برای بشریت می‌تواند در قالب روابط چین و آمریکا بازتاب پیدا کند.

اختلافات و تفاوت‌ها میان چین و آمریکا در حوزه‌های تاریخی، فرهنگی، نظام اجتماعی و مسیر توسعه، بدون تردید تا 100 سال آینده نیز همچنان باقی خواهند ماند. با این حال، ما به عنوان ساکنان یک جهان، باید و می‌توانیم به یکدیگر گوش فرا دهیم، اختلاف دیدگاه‌های خود را در ادراک و فهمِ جهان کاهش دهیم، و راهی را جهت تحقق احترام متقابل، همزیستی مسالمت آمیز، و همکاری‌های برد-برد بیابیم. از این رو، مردم چین به مردم آمرکیا می‌نگرند تا آن‌ها نیز راه درست را انتخاب کنند.»

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: نشنال اینترست اختلافات آمریکا و چین اقتصاد چین افول آمریکا حزب کمونیست چین چین و آمریکا برد برد کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۷۲۶۳۵۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آمریکا بزرگترین حامی رژیم صهیونیستی است

کیومرث یزدان پناه کارشناس بین‌الملل در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان در ارتباط با اعتراضات دانشجویی در آمریکا اظهار کرد: حداقل انتظاری که می‌شود از افکار آزادی خواه جهان و اندیشه محور جهانی به ویژه از دانشگاه‌های مستقل و دانشگاه‌هایی که هیچ‌گونه وابستگی سیاسی به سیستم‌های غربی ندارند داشته باشیم همین باشد که در مواقع لازم و به موقع از ظلمی که بر مظلومی در هر نقطه از جهان می‌شود دفاع کنند.

وی ادامه داد: این خیزشی که به عنوان خیزش سازگار با افکار ضد بشری صهیونیست‌ها در سرزمین‌های اشغالی در آمریکا شاهدش هستیم مصداق بارزی در جنبش آزادی خواهی دانشجویی در جهان است؛  آن هم در جایی که اسرائیل را فرزند کوچک خود در نقطه‌ای دیگر از جهان می‌دانند. آن هم در جایی که خود باعث و بانی بسیاری از جنایات بشری در اقصی نقاط جهان است و سیستم بی رحمی دارد و پلیسش به خشونت و بی رحمی مشهور است و معمولا چنین حرکات و گردهمایی‌ها را از جنس مردمی و همدردی با مظلومان سرزمین‌های اشغالی  را بر نمی‌تابد.

این کارشناس مسائل بین الملل اظهار کرد: به نظر من این اتفاق می‌تواند نقطه و سرآغازی برای رستاخیز جهانی در افکار عمومی جهان برای جنایات رژیم صهیونیستی و امیال آن‌ها باشد. به هر حال آن چیزی که در دانشگاه‌های آمریکا شاهد آن هستیم. هر مقدار دامنه این اعتراضات گسترده‌تر و وسیع‌تر شود و هر چه قدر شرایط را برای مبارزه واقعی با ستمکاران صهیونیست فراهم کند حتما می‌تواند آثار بسیار درخشانی را  برای دفاع از مردم مظلوم فلسطین داشته باشد و برای  تثبیت موقعیت آن‌ها، به رسمیت شناختن حقوق مشروع و از همه مهم‌تر به رسمیت شناختن کشور فلسطین اهمیت داشته باشد.

وی افزود: موضوع مهم آن است که به نظر می‌رسد آمریکا بزرگترین بازدارنده تشکیل کشور فلسطین و بزرگترین حامی رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی است.

وی ادامه داد: این افکار عمومی آمریکایی‌ها آن هم در دانشگاه و میان نخبگان و اساتید با چنین خیزشی رو به رو می‌شود باید آن را ارج نهاد و به نظر من وظیفه تمام رسانه‌های آزادی خواه جهان و آن‌هایی که مدعی هستند تریبون شان در اختیار مظلومان جهان است موظف هستند آن را پوشش دهند و زنده نگهدارند تا دامنه آن از مرز‌های آمریکا و دیگر مناطق جهان فراتر برود و بستر‌ها را برای توقف جنایات رژیم صهیونیستی در وهله اول و در وهله د وم زمینه را برای تشکیل کشور مستقل فلسطین در همه زمینه‌ها فراهم کند.

یزدان پناه گفت:کشور‌های مستبد اروپایی و کشور مستبد آمریکا به اینگونه اعتراضات معمولا بی اعتنا هستند . اما قدر مسلم این اعتراضات بی تاثیر نیست و هر چه قدر دامنه این اعتراض‌ها وسیع‌تر شود و اعتراضات بنیادی‌تر شود و مقاومت‌های مدنی علیه دولت آمریکا و صهیونیست‌ها شکل گیرد حتما می‌توان دولت‌های این کشور‌ها مانند فرانسه و انگلیس و آلمان را تحت فشار بگذارد تا در سیاست‌های خود در حمایت از اسرائیل و  جنایات آن‌ها در سرزمی‌های اشغالی تغییر نظر دهند.

وی در انتها گفت: ادامه این تظاهرات خیزش دانشجویان علیه صهیونیست در آمریکا و اروپا که احتمال دارد دامنه اش به کشور‌های دیکر هم کشیده شود می‌تواند دولت‌های این کشور‌ها را وادار کند  که  حمایت هایشان را  از صهیونیست‌ها به حداقل برسانند وصهیونیست‌ها را تحت فشار بگذارد که در واقع دست از این استمرار نسل کشی و جنایات گسترده در سرزمین‌های اشغالی دست بردارند و به طور کل ادامه این تظاهرات حتما در تغییر سیاست‌های دولت‌های غربی تاثیر گذار است.

باشگاه خبرنگاران جوان سیاسی سیاست خارجی